Bintangs

In 1959 heet de groep nog "Rocket Dynes" en "Black Panthers" maar noemden zich vanaf 1961 The Bintangs wat Maleis voor "sterren" betekent.

De groep is afkomstig uit Beverwijk en wordt opgericht door de broertjes Frank en Arti Kraaijeveld.

Frank bespeelt de basgitaar en Arti de sologitaar. Beiden zingen ze tevens. Mede bandleden zijn Meine Fernhout (gitaar) en op drums Jimmy Jansen. Repertoire in die tijd is Indo-Rock en net als bij vele andere bandjes worden er covers gespeeld.

Vanaf 1963 speelt de band de zogenaamde "Hoogoven sound". Dat betekent dus ruige en rauwe Rhythm & Blues. De Bintangs hebben hun muziek stijl gevonden. De optredens worden berucht. De groep kent fanatieke aanhangers voornamelijk uit Noord Holland.

Tevens is de groep beroemd, of liever berucht om haar vele groepswisselingen. Hier volgt een incompleet overzicht per muziek instrument tot eind jaren zeventig.

Drums:
Nono Piepelenbos bespeelt in 1959 de drums en Rob Wijsters van 1959 tot en met 1960.
In hetzelfde jaar beroeren Fred Maas, Ger Ottenvanger en Leo van Offen de drumssticks.

Jim Jansen ramt tussen 1960 en 1963 op de trommels terwijl Henk van Besu de honneurs van 1963 tot en met 1966 waarneemt.

Van "The Moans" en "Hotletts" afkomstige Peter de Leeuwe speelt in 1966-1967. Hij vertrekt naar Los Zomos en later naar Ekseption.

Frans Kroon, afkomstig uit "Hamletts" speelt enkele maanden en hij wordt opgevolgd door Henk van Norden die het tot 1968 uithoudt. Henk heeft eerder gespeeld bij Tony Ronald & Kroners".

Oud "Blues Vocation" drummer Hermke Klaasen, Harry Schierbeek en Aad Hooft bespelen de drums in 1968. Aad blijft dit tot 1974 doen waarna hij naar Oscar Benton vertrekt.

Harry Schierbeek keert in 1974 terug op zijn kruk achter het drumsstel en houdt dit tot in de 80's vol.

Slaggitaar
Klaas Holtkamp, afkomstig uit "Sky Rockets" bespeelt de slaggitaar in de jaren 1959 en 1960.

De uit de "Garred Boys" afkomstige Meine Fernhout houdt het van 1960 tot 1968.
Piet Maas speelt van 1960 tot en met 1962.

Peter de Leeuwe die daarvoor in "Hotletts" speelde, bespeelt in 1965 de slaggitaar om naar "Moans" te vertrekken en vervolgens in 1966 op drums terug te keren.

Jan Wijte speelt in 1965-1966 de slaggitaar, speelt vervolgens de toetsen en keert in 1969-1970 terug op de slaggitaar.

Gus Pleines speelt in 1969-1970 en Rob van Donselaar speelt in 1970-1974. Hij vertrekt samen met drummer Aad Hooft naar "Oscar Benton".

Jack van Schie bespeelt de slaggitaar vanaf 1974.

Sologitaar
Arthy, of Arti Kraayeveld speelde eerder in "Garred Boys" en deed de solo's voor de band in de periode 1959-1970 waarna hij de groep "Kraayeveld" oprichtte.

Gedurende de periode 1968-1969 deed Jan Wijte de solo's en deed dat opnieuw na Arti's vertrek tot en met 1972.

De van "Panda" afkomstige Rob ten Bokum speelde in de periode 1972-1974 de sologitaar en deed dat tevens in de band "Harlem Tigers". Hij vertrok naar "Limonaya".

Jaap Castricum deed de solo's in de periode 1974-'75 voordat hij naar "Dais" vertrok.

Oud lid van "Rob Hoeke" en "Flash & Dance Band" Ben de Bruin speelde in 1975 enkele maanden de sologitaar.

Hij werd opgevolgd door de van "Steve Allet Band" afkomstige Albert Schierbeek die 5 jaar de solo snaren bespeelde. Hij vertrok naar "Carlsberg".

Toetsen
Zoals reeds eerder vermeld werden de toetsen bespeeld tussen 1967-1969 door Jan Wijte.

Rob van Donselaar speelde eerst slaggitaar om vervolgens achter de zwart-wit toetsen tot en met 1974 te zitten voor dat hij naar "Oscar Benton" vertrok.

Jaap Castricum deed het een jaartje om naar "Dais" te vertrekken.

Basgitaar
Frank Kraayeveld bespeelde het vier-snarige instrument tussen 1959 en 1970 om daarna zijn broer Ati naar Kraayeveld te volgen.

James Schwab speelde bas tussen 1960 en 1962 en de van "Turquoisem" afkomstige Ronald Krom speelde 4 jaar, tussen 1970 en 1974 bij de band.

In 1973 speelde hij ook nog eens bij "Harlem Tiger's" om in 1974 samen met Rob ten Bokum naar "Limonaya" te vertrekken.

Frank Kraayeveld nam vervolgens vanaf 1974 de bas weer ter hand.

Zang
Arthy Kraayeveld in de jaren 1959, 1960, 1962, 1963, 1964, 1967, 1968 en 1974 tot en met 1977. Daarna had hij de illusie dat hij beter solo kon gaan werken.

Rob Wijster zong in de periode tussen 1960 en 1962 en Will Nimisz gedurende 1964 en 1966.

Gus Pleines die eerder zong bij "Hottlets" nam de microfoon ter hand gedurende de periode 1966-1972.

In 1967 nam ene James Walker die eerder gezongen had bij Blues Group Five het voortouw.

Frank Kraayeveld zong de songs vier jaar lang namelijk tussen 1967 en 1971 terwijl hij gedurende 1968 Nico Tahutu liet zingen. De laatste had eerder gezongen bij "Blues Vocation" en zou naar "Uzi" vertrekken.

De van "Panda" afkomstige Rob Kruisman deed de lead zang in de jaren 1972 tot en met 1974 en zou naar de groep "Supersister" vertrekken.

En vanaf 1974 tot en met ? deed Gus Pleines de zang.

Harmonica.
De volgende personen bespeelden de harmonica vanaf 1964: Wil Nimisz 1964-1966.

Gus Pleines bespeelde dit instrument vanaf 1966 tot en met 1974 alleen maar afgewisseld in 1967-1968 door Jan Wijhe.

In de andere jaren vanaf 1966 tot en met 1972 speelde Jan fluit voordat hij naar de groep "Cockney Pride" vertrok.

Andere muzikanten bij de Bintangs waren Fred Maas en Bill Tromp die beiden de percussie tussen 1960 en 1962 voor hun rekening namen.

Gedurende 1969 en 1970 speelde Rob van Donselaar op de steel gitaar.

In de periode 1972-1974 speelden Rob Kruisman en de van "John The Revelator" afkomstige Charles van de Steeg saxofoon en fluit. Laatstgenoemde vertrok naar "Cuby".

De Willie Dixon/Bo Diddley klassiekers You Can't Judge A Book By Its Cover/I'm A Man Muziek Expres Op Art 1002 verscheen in 1965.

In 1966 verschenen Walking The Boogie/Groovin' Muziek Expres Op Art 1008 en Splendid Sight/60$ Boss Muziek Expres Yep 1012.
De band speelt in het voorprogramma van The Rolling Stones in Den Bosch
In 1967 verschenen Pileworks/See Me Waiting Girl Injection TAR 61003. Please Do Listen/No Blame Injection TAR 61009. Beide platen slaan niet aan.
Tevens staat de band in het voorprogramma van de toen wereldberoemde Kinks.
In 1969 verschijnt Smokestack Lightning/Blues On The Ceiling Decca AT 10379. Deze doet volstrekt niets maar de opvolger slaat eindelijk wel aan. Riding On The L&N/Down South Blues Decca AT 10402 behaalt op 8 november 1969 de Top 40 en bereikt de 12e plaats als hoogste positie. Na 9 weken verdwijnt het plaatje weer.

Tevens verschijnt het allereerste album Blues On The Ceiling Decca XBY 846514 waarop Arti Kraayeveld niet mee speelt.

De opvolger, geschreven door Arti Kraayeveld, Traveling In The U.S.A./Hound Is On The Run Decca AT 10416 wordt hun grootste commerciële succes. Op 31 januari 1970 komt het de Top 40 binnen en haalt de 9e plaats. Ook deze 45 toeren plaatje blijft 9 weken bij de bovenste 40 plaatjes.

Op 27 juni 1970 komt He Didn't Wanna Go Home/The Dying Of Mr. Fernandez Decca AT 10425 op 35e plaats binnen. Na 2 weken verdwijnt de plaat.

Liontamer/Too Much Decca 6100006 bereikt op 19 september 1970 de Tipparade

Het album Travelin' In The U.S.A. Decca 6419001 verschijnt.

Op 15 mei 1971 komt de band voor het laatst in de Top 40 binnen met I'm On My Own Again/Demons Decca 6100033. De hoogste positie is een 32e plaats en na 4 weken is het weer exit.

 www.bintangs.nl/